Wolven in Ommen? Ommen lijkt ïets”met wolven te hebben. Is het alleen maar een legende? Waarom Ommen een Wolfskuil heeft en een Hongerige wolf. Ommen en wolven lijken  ‘iets’ met elkaar te hebben. De Wolfskuil, een straat aan de zuidkant van Ommen, de Hongerige Wolf, een bekende  uitspanning aan de Coevorderweg met tegenover, de Wolfveldseweg of camping de Kleine Wolf. Bewoners uit die  omgeving werden eerder ook altijd aangeduid als ‘van op de Wolf‘. Later zijn dat de buurtschappen Hoogegraven en  Stegeren geworden.   Wie terug gaat in de geschiedenis over het ontstaan van de namen komt niet verder dan legendes. De Wolfskuil is nog  steeds een uit wit zand bestaande verhoging op de rand van het bos en de overloop van de rivier de Regge. Ooit zou hier  een wolf gesignaleerd zijn en het lot van iemand in het ongewisse hebben laten geraken. Van een echte kuil is nog steeds  sprake. Dat van de Hongerige Wolf is een verhaal dat zich afspeelde in de Middeleeuwen. In de maand februari 1379 wilde jonkvrouw Ida, de dochter van Everhardus van Essen, bewoner van het kas-teel Eerde  een bezoek brengen aan haar vriendin Kunigonda van de Collendoorn. Vergezeld van een page kwa-men ze op paard in  het dichtbeboste gebied waardoor de Hessenweg liep. Bekend met de weg reden zij vlug door de wildernis. Maar opeens  klonk een woest gehuil. Een troep hongerige wolven had het gezelschap opgemerkt en deed een aanval. De jongen  probeerde met weinig wapens zich zo goed mogelijk te verdedigen. Angstaanjagend klonk de roep om hulp. Jonkvrouw  Ida die op de grond lag zou spoedig het slachtoffer worden van de roofdieren. Een van de dieren keerde zich al tot haar.  Totdat een jonkman, gewapend met pijl en boog, zich plotseling tussen de struiken vertoonde en met succes het roofdier  uitschakelde. Door het hulpgeroep en gehuil van de roofdieren was ook Jonker Rudolf van de Collendoorn naar de plek des onheils  gekomen. Met het aansporen van zijn paard kwam hij nog juist op tijd om het leven de van jonkvrouw te redden. Sinds die  tijd staat op die plek een herberg met de naam de Hongerige Wolf. Daardoor wordt de herinnering levend gehouden aan  dit gedenkwaardige voorval en de daaraan verbonden legende.  In 1976 brandde het historische pand met een rijke geschiedenis af. Enkele jaren later herrees een nieuw restaurant.  Wolfs-tjot Tjot betekent heuveltje of berg. Het huis “de Wolfs-tjot “ werd in 1939 gebouwd op een heuveltje in Ommen Zuid, in de bosserij de Wolfskuil. Het oude huisje werd in 1995 geheel gerenoveerd en in 2011 gesloopt. Het huisje grenst aan de zanderige kuil: de Wolfskuil. Het huisje kent een rijke geschiedenis. Waarschijnlijk heeft de Poolse piloot Czeslaw Oberdak, na een noodlanding op 30 mei 1944 in Dalmsholte, ondergedoken gezeten in een huisje van Wolfskuil. Er moeten bij zijn onderduikadres schoenen, een overal en een insigne begraven zijn waar de RAF kenmerken duidelijk herkenbaar op zijn. Op de kavel van Wolfkuil 12 is in iedergeval 1 schoen gevonden die hoogstwaar- schijnlijk  aan deze piloot heeft toebehoord.            info piloot “Tijdens het onweer op 2e pinkterdag in 1947 is des avonds is het ingeslagen in de woning “Wolfstjot”in de Wolfskuil. Een raamkozijn werd versplinterd, alsmede een ledikant.” (bron: artikel van het Ommer nieuws. uit 1947) Verder is er een kattenpension  en een kennel voor labradors gehuisvest geweest in de Wolfstjot. In 2012 zal er een bosvila herrijzen op deze “tjot”. Vakantiecentrum De Wolfskuil De Hopman Repelaer Stichting Vakantiecentrum De Wolfskuil ligt tussen de rivieren Vecht en Regge in het Overijssels Vechtdal. Het ligt achter de  zandkuil: de wolfskuil en dus recht achter de Wolfskuil 12. In het bos aan de zuidkant van Ommen is een  Natuurkampeerterrein en staan drie groepsaccommodaties.  Vakantiecentrum De Wolfskuil is onderdeel van De Hopman Repelaer Stichting. De Hopman Repelaer Stichting (HRS) wil  de idealen van de oprichter en naamgever van de Stichting, Jonkheer Ocker Repelaer van Molenaarsgraaf, voortzetten.  Jonkheer Repelaer kocht in 1939 een landgoed in Ommen, De Wolfskuil, 28 hectare groot. Op initiatief van Jonkheer  Repelaer startte het Leger des Heils daar een kindersanatorium. De doelgroep van dit kinderhuis waren kinderen uit de  achterstandswijken uit de Randstad en zij kwamen naar De Wolfskuil om weer aan te sterken. Door de jaren heen zijn  vele ontwikkelingen in gang gezet met de bedoeling de oorspronkelijke idealen van Jonkheer Repelaer op een steeds in  de tijd passende wijze te realiseren.  Geschiedenis van de Wolfskuil (pg 1) © PolPotze 2012 Gemaakt met Xara vervolg geschiedenis volgende pagina